به نقل از «ایران اکونومیست»

نوبل ادبی کامو

تاریخ انتشار: ۲۶ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۱۶۷۹۱

«جایزه ادبی نوبل در چنین روزی از اکتبر ۱۹۵۷ به آلبر کامو رسید و او را به یکی از مهم‌ترین چهره‌های ادبی قرن گذشته - و البته مردی مشهور و ثروتمند - تبدیل کرد. البته گویا خودش را لایق این جایزه نمی‌دید و چند بار به صراحت گفته بود نویسندگانی مثل آندره مالرو برای دریافت این جایزه از من شایسته‌تر هستند.»

به گزارش ایران اکونومیست، روزنامه اعتماد نوشت: «پدرش را که سال ۱۹۱۴ در یکی از درگیری‌های جنگ اول جهانی زخمی -‌ و بعد کشته - شده بود، ندید و آنچه از او می‌دانست خاطراتی بود که دیگر اعضای خانواده‌اش روایت می‌کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مادرش بیشتر عمر کرد و زمان آن اتفاق تراژیک در ژانویه ۱۹۶۰ هنوز زنده بود؛ چنانکه خودش می‌گوید در فقر بزرگ شد اما به هر زحمتی که بود - و نیز با حمایت برخی معلمانش که او را پسرک باهوشی می‌دیدند - تحصیلاتش را تا پایان دبیرستان و سپس در دانشگاه ادامه داد و در رشته فلسفه تحصیل کرد.

کامو نوشتن را از اوایل دهه ۱۹۳۰ شروع کرد و بعد در همکاری با نشریه آلجر رپوبلیکن و نیز نوشتن چند نمایشنامه و یک رمان گام‌های بعدی را در این مسیر برداشت. مسیری که با افت‌وخیز تا پایان عمر نه چندان طولانی‌اش ادامه داشت، از رمان‌هایی مثل «بیگانه» (۱۹۴۲) و «طاعون» (۱۹۴۷) و «سقوط» (۱۹۵۶) و سردبیری روزنامه کومبا، یکی از روزنامه‌های زیرزمینی نهضت مقاومت ملی فرانسه (ضد اشغال نازی‌ها) و جدال لفظی با ژان پل سارتر و دنباله‌روهای او گذشت، به جایزه ادبی نوبل در چنین روزی از اکتبر ۱۹۵۷ رسید و او را به یکی از مهم‌ترین چهره‌های ادبی قرن گذشته - و البته مردی مشهور و ثروتمند - تبدیل کرد. البته گویا خودش را لایق این جایزه نمی‌دید و چند بار به صراحت گفته بود نویسندگانی مثل آندره مالرو برای دریافت این جایزه از من شایسته‌تر هستند (کامو برای مالرو احترام زیادی قایل بود و بعد از خواندن کتاب «سرنوشت بشر» (۱۹۳۳) او را یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان آن روزگار می‌شناخت. کتابی با موضوع نامه‌های این دو نویسنده به فارسی ترجمه شده و در بازار کتاب کشور ما موجود است و جنس رابطه‌ای که میان آنها وجود داشت را به خوبی نشان می‌دهد.) حتی می‌ترسید سرچشمه نبوغش خشک شده و بهترین سال‌های فعالیت ادبی‌اش را پشت سر گذاشته باشد و دیگر نتواند چیز قابل اعتنایی بنویسد.

همان روزها در مصاحبه‌ای گفت بعد از جایزه نوبل ادبی احساس پیری می‌کنم. البته بعد از این جایزه زیاد عمر نکرد و سال ۱۹۶۰ در تصادف رانندگی کشته شد و همه کسانی که او را می‌شناختند متاثر کرد. حتی سارتر که از مدتی پیش با او سر جنگ داشت، این مرگ ناگهانی و غمبار را مثالی از بی‌رحمی و پوچی زندگی توصیف کرد و نوشت کامو وارث اخلاق‌گرایانی بود که اصیل‌ترین چیزها را در ادبیات رقم زده‌اند. ریچارد کمبر در کتاب «فلسفه کامو» می‌نویسد: «نبوغ و اصالت کامو در این بود که می‌توانست با موفقیت اندیشه‌های فلسفی را در قالب ادبی بریزد و بدین‌ ترتیب شعور اخلاقی خوانندگانش را بیدار کند. این موفقیت بیش از همه در سه رمان او و در برخی مقالاتش، از جمله اسطوره سیزیف (۱۹۴۲) به چشم می‌آید.

آثار دیگر او به این اندازه موفق نبودند. بعضا اندیشه‌های فلسفی کامو از دریافت او از مسائل مربوط یا مهارتش در بیان ادبی آنها فراتر می‌رفتند... کامو دوست داشت که تفکر فلسفی‌اش از دل تجربه زیسته برآید و به محک مشاهده و حس اخلاقی بخورد تا قوام یابد. او به عقل رها و آزاد و نظام‌پردازی فلسفی بی‌اعتقاد و بدبین بود. او به دنبال فلسفیدن به شیوه‌ای بود که با گفت‌وگوی انسانی سازگار و با دلمشغولی دین پیوسته باشد و بتوان بی‌استفاده از اصطلاحات فنی آن را به بیان درآورد.»

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: آلبرکامو

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: آلبرکامو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۱۶۷۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جایزه سال آزادی مطبوعات یونسکو به روزنامه‌نگاران فلسطینی رسید

از آغاز جنگ غزه تاکنون دست کم بیش از ۱۰۰ روزنامه‌نگار فلسطینی در حملات اسرائیل به غزه کشته شده‌اند و یونسکو به همین دلیل جایزه امسال آزادی مطبوعات خود را به همه روزنامه‌نگاران فلسطینی اهدا کرد.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (یونسکو) جایزه جهانی آزادی مطبوعات سال ۲۰۲۴ خود را به همه روزنامه‌نگاران فلسطینی که جنگ غزه را پوشش می‌دهند، اهدا کرد.

مائوریسیو ویبل رئیس هیئت داوران بین‌المللی متخصصان رسانه یونسکو در این باره اظهار کرد: در این دوران تاریکی و ناامیدی، ما می‌خواهیم یک پیام قوی از همبستگی و به رسمیت شناختن آن دسته از روزنامه‌نگاران فلسطینی که در چنین شرایط دراماتیکی این بحران را پوشش می‌دهند، به اشتراک بگذاریم.

وی در مراسمی در سانتیاگو، پایتخت شیلی، در آستانه روز جهانی آزادی مطبوعات، افزود: ما به‌عنوان بشریت، بدهی بزرگی به شجاعت و تعهد آن‌ها به آزادی بیان داریم.

به گفته کمیته حفاظت از روزنامه نگاران (CPJ) و فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران (IFJ) بیش از ۱۰۰ روزنامه‌نگار و کارمند رسانه، که اکثریت قریب به اتفاق آن‌ها فلسطینی هستند، در طول هفت ماهه جنگ غزه و در حملات اسرائیل به غزه کشته شده‌اند.

دفتر رسانه‌های دولتی غزه تعداد این افراد را بیش از ۱۴۰ نفر اعلام کرده است.

ویبل در مصاحبه‌ای با الجزیره گفت که جهان بدهی بزرگی به روزنامه‌نگاران فلسطینی دارد.

وی افزود: ما در سراسر جهان با خطرات زیادی روبرو هستیم و باید بگوییم ایست کنید.

آدری آزولای مدیرکل یونسکو نیز گفت که این جایزه ادای احترام به شجاعت روزنامه نگارانی است که با شرایط سخت و خطرناک روبرو هستند.

لوسیا نیومن خبرنگار الجزیره، که از سانتیاگو گزارش می‌دهد، این رویداد را مراسمی بسیار احساسی توصیف کرد.

او گفت: هنگام اعلام برنده جایزه امسال مردم زیادی در اتاق بودند که گریه می‌کردند. احساسات بسیار و تشویق بسیار قوی وجود داشت. خبرنگاران الجزیره در غزه از جمله کسانی بودند که از ماه اکتبر گذشته مورد هدف حملات اسرائیل قرار گرفتند.

منبع: فارس

کد خبر 750332